Op 29 september j.l. werd in Perscentrum Nieuwspoort, Den Haag door de VVM sectie Gezondheid en Milieu een debat georganiseerd onder de titel 'Duurzame economie!'. Samengevat was de aankondiging van het debat: Zit het economische tij tegen, zoals nu, dan krijgt het nastreven van groei meer prioriteit dan bescherming van het milieu. Zijn er wellicht economische modellen voorstelbaar die garanderen dat de economie zich structureel beweegt binnen ecologische grenzen? En wat is er voor nodig om duurzaamheid sterker institutioneel te verankeren?
In de eerste debatronde gaf gespreksleider Drs Rob Maas (RIVM) het woord aan het panel:
Dr. George Gelauff (CPB)
Denkt dat vergroening zonder noemenswaardige verlaging van de levensstandaard niet gerealiseerd kan worden met alleen prikkels die direct aangrijpen op de niet-duurzame activiteiten. Innovatie vormt de enige uitweg uit deze impasse, maar de uitkomst van innovatie is onzeker. Ook wordt er vaak te veel van verwacht, met name op de mogelijkheid van win-winoplossingen. Bovendien is er de afhankelijkheid van internationale samenwerking. Wellicht is het mogelijk de VS uit te dagen met het argument dat men de slag om de milieumarkt gaat verliezen als er geen voortgang wordt gemaakt met milieubeleid.
Prof. dr. Hans Mommaas (UvT)
Verwacht veel van onderzoek naar innovatie en Input – Outputanalyse van regio’s en transparantie. Deze laatste moeten inzicht geven in perverse processen die dan aangepakt kunnen worden. Hiervoor is meer experimenteerruimte nodig. Wellicht is corporatisme in de vorm van gebiedsschappen te overwegen. Hij ziet veel positieve ontwikkelingen, zoals de trend om een meer diervriendelijke veehouderij te eisen.
Prof. dr. Hans Opschoor (ISS)
Verwacht dat we het niet met innovatie redden. Alleen met groene belastingen lukt het ook niet. Er moeten grenzen ofwel kaders gesteld worden. Er is geen alternatief voor de overheid. Rio+20 heeft de groene economie op de agenda staan. Je moet mensen ook niet alleen als homo economicus beschouwen. Mensen doen vaak belangeloos iets.
Prof. dr. Harmen Verbruggen (VU)
Denkt dat het nodig is om institutioneel te veranderen. Besef moet er komen dat er weinig win-winoplossingen zijn. Een grensoverschreidend verdrag is een noodzakelijk onderdeel van de oplossing. Verbruggen heeft het “helemaal gehad” met de politici. Die doen te weinig te laat. Het bedrijfsleven reduceert schoorvoetend de milieueffecten, maar alleen per eenheid product en het wil steeds meer producten verkopen. De consument is alleen geïnteresseerd in milieu als het gekoppeld is aan gezondheidsclaims. Tegenover de hoopvolle ontwikkelingen die Mommaas ziet, stelt hij de vele aanvragen voor ontheffing van EU-regulering door Brabant. Hij vestigt zijn hoop vooral op de EU. Het ondemocratisch gehalte draagt bij aan de voortvarendheid waarmee deze klimaatbeleid ontwikkelt. Wellicht is het mogelijk nieuwe financieringsconstructies te ontwikkelen, zoals een beleggingsfonds voor natuur.In de tweede debatronde met de zaal bewoog de balans iets meer in de richting van optimisme, maar werd verder het hoge abstractieniveau van de inleiders voortgezet, zo niet tot nog grotere hoogten gebracht in beschouwingen over het Rijnlandse versus Angelsaksische model, sentimenten achter de verschuivingen in het economisch denken, enzovoorts.
Voor nadere inlichtingen over en commentaar op dit artikel kunt u contact opnemen met Marcel Bovy, Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., 0626212771.