Economische schade door droogte in 2018

Grote spreiding landbouweffecten

De droogte van 2018 heeft een direct effect op gewassen en grasland gehad door o.a. het uitblijven van neerslag, toename van verdamping en afnemende waterkwaliteit. Dit heeft een lagere afzet van landbouwproducten tot gevolg gehad. Zo heeft er een opbrengstderving van 70% plaatsgevonden in de uienproductie in Zeeland, en bleef ook de suikerbieten- en aardappeloogst achter ten opzichte van voorgaande jaren. Ook heeft de droogte geleid tot een grotere spreiding van bedrijfsinkomens, met sterke verschillen tussen soorten gewas, regio’s en individuele bedrijven. Deze spreiding wordt veroorzaakt door verschillen in o.a. blootstelling, kwetsbaarheid, marktomstandigheden en handelingsperspectief (zoals de inzet van beregening). De economische effecten van de droogte van 2018 op de landbouwketen worden ingeschat tussen de 375 miljoen en 1,9 miljard euro.

Capaciteit scheepvaartsector onder druk

 Ook de scheepvaartsector heeft schade geleden door de droogte, veroorzaakt door de lage waterstanden die van invloed waren op de bevaarbaarheid. Door het lage waterpeil werd er met een lagere beladingsgraad gevaren, moesten er andere schepen worden ingezet of moest worden omgevaren. Ook duurde de overslag van goederen langer, doordat de lading over meer binnenvaartschepen verdeeld was (i.v.m. lagere beladingsgraad) en was er sprake van congestie bij sommige vaargeulen. Hierdoor stond de transportcapaciteit onder druk, wat de vrachtprijzen voor de binnenvaart heeft doen stijgen. De economische effecten door de droogte worden ingeschat tussen de 65 miljoen tot 155 miljoen euro.

 Beperkte invloed waterschaarste op overige sectoren

 Naast de landbouw en scheepvaart, zijn er een aantal andere zoetwatergebruikers die schade hebben geleden onder de droogte. Waterbeheerders hebben diverse maatregelen genomen tegen zoutwaterindringing, afname van zoetwateraanvoer op de Hoge Zandgronden en vermindering van oppervlaktewaterkwaliteit. De ordegrootte van kosten van onder andere tijdelijke pompen, noodvoorzieningen, plaatselijk schadeherstel, monitoring en bellenschermen ligt op 10 tot 20 miljoen euro. De industrie had te maken met hogere chlorideconcentraties en watertemperaturen, en moest productieprocessen hierop afstemmen. Er is één bedrijf geïdentificeerd waarbij de droogte geleid heeft tot een vermindering in productie. De kosten hiervan zijn indicatief ingeschat op enkele miljoenen euro’s. Bij overige bedrijven in de industrie werd aangegeven dat het ‘net goed is gegaan’. Ook in de drinkwatersector werd de schade geraamd op enkele miljoenen euro’s, door kosten van reparaties, inzet personele capaciteit en uitstel van activiteiten (bij bijvoorbeeld aannemers). Door de inzet van maatregelen en reservecapaciteit heeft de afname van water(kwaliteit) niet tot leveringstops of kwaliteitsproblemen geleid.