Nederland staat voor een driedubbele uitdaging ten aanzien van het energiesysteem: (1) voldoen aan de vastgelegde afspraken om minder CO₂ uit te stoten en in 2050 volledig duurzaam te zijn; (2) minder afhankelijk worden van energielevering uit onbetrouwbare landen; en (3) de energierekening betaalbaar houden voor burgers, maatschappelijke instellingen en bedrijven. Het Nationaal Plan Energiesysteem 2050, waarover we eerder schreven, beschrijft hoe ons energiesysteem er in 2050 uit kan zien en schetst de ontwikkelpaden ernaartoe. Onafhankelijk van de beleidskeuzes die nog worden gemaakt, elektriciteit is de ruggengraat van het toekomstige energiesysteem. Een forse uitbreiding van de elektriciteitsinfrastructuur is hierbij cruciaal.

Het Economisch Bureau van ABN-AMRO heeft in maart een artikel gepubliceerd over de gevolgen van het Europese CO2-emissiehandelssysteem ETS-2 op de energierekening van huishoudens. ABN-AMRO schat in de huishoudens gemiddeld 300-500 euro per jaar extra kwijt zijn aan hun energierekening. ETS-2 leidt voor de gehele eurozone ook tot een stijging van de inflatie met maximaal 0,4 procentpunt. De meerkosten worden beperkt omdat de EU een prijsplafond instelt, en dankzij het Sociaal Klimaatfonds.  Na 2030 kunnen de kosten nog verder oplopen omdat dan het prijsplafond wordt afgebouwd.

De circulaire economie wint aan belang in beleid en onderzoek, maar de focus ligt daarbij vooral op bedrijven en overheden. Daarmee dreigen we een belangrijk deel van de realiteit over het hoofd te zien: de informele circulaire economie. Een nieuwe studie door VITO-onderzoekers brengt deze blinde vlek in kaart voor Vlaanderen en levert daarbij ook aanbevelingen voor het meten van deze informele circulaire economie.

Op 30 april 2025 publiceerde het Federaal Planbureau twee belangrijke rapporten die inzicht bieden in de relatie tussen economie en milieu in België: de Milieubelastingen naar economische activiteit (ETEA) en de Materiaalstroomrekeningen voor de gehele economie (EW-MFA). Beide rapporten kaderen binnen de Europese verplichting om milieu-economische rekeningen te leveren aan Eurostat, en ze maken deel uit van een bredere poging om economische systemen te koppelen aan milieudruk en grondstoffenverbruik. In dit artikel worden de voornaamste inzichten en implicaties van beide rapporten samengebracht.

De uitstoot van de luchtvaart bedraagt ongeveer 3% van de werelduitstoot maar het vliegtuiggebruik en de uitstoot van klimaatgassen blijven sterk toenemen. Mensen denken dat vliegen slecht is voor het milieu, en er wordt gesproken van vliegschaamte. Zakenreizigers (en universiteitspersoneel) worden aangemaand om vliegtuigreizen binnen de EU te vervangen door treinreizen of online vergaderingen.